testo 324

Δοκιμή στεγανότητας σε σωλήνες αερίου (δοκιμή διαρροής και φορτίου)
Ο τεχνικός κανονισμός για τις εγκαταστάσεις αερίου (εν συντομία: TRGI) είναι μια δεσμευτική και ταυτόχρονα σημαντική ρύθμιση για το εξειδικευμένο εμπόριο. Το TRGI ρυθμίζει τον τρόπο προγραμματισμού, σχεδιασμού, σέρβις και συντήρησης των εγκαταστάσεων αερίου. Αυτό ισχύει για όλες τις εγκαταστάσεις αερίου. Ο κανονισμός αυτός προστατεύεται από τη Γερμανική Ένωση Αερίου και Νερού (DVGW). Το TRGI 2008 είναι η τρέχουσα έκδοση. Μεταξύ άλλων, αυτή δηλώνει ότι οι αγωγοί αερίου πρέπει να ελέγχονται σύμφωνα με τη φάση κατασκευής (βασικό κέλυφος, ολοκλήρωση και επισκευές). Οι ακόλουθες επιθεωρήσεις διαδραματίζουν ιδιαίτερο ρόλο στην αίτηση που δηλώνεται εδώ:

Δοκιμή φορτίου
Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, το υλικό δοκιμάζεται για σταθερότητα και οι συνδέσεις για διάρκεια ζωής. Αυτό γίνεται πριν από το ασβέστωμα ή την απόκρυψη των αγωγών αερίου. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου φορτίου, ο νεοεισαγμένος σωλήνας, χωρίς εξαρτήματα ή συσκευές αερίου, τίθεται υπό πίεση 1 bar. Το μέσο δοκιμής είναι αέρας ή αδρανές αέριο. Δεν πρέπει να υπάρχει πτώση της πίεσης κατά τη διάρκεια της δοκιμής, η οποία διαρκεί τουλάχιστον 10 λεπτά.

Δοκιμή στεγανότητας
Αυτή η δοκιμή είναι για τον έλεγχο του σωλήνα για διαρροές, χωρίς εξαρτήματα και συσκευές αερίου. Το όργανο μέτρησης δεν πρέπει να καταγράψει πτώση της πίεσης κατά τη διάρκεια της ελάχιστης περιόδου δοκιμής 10 λεπτών (ανάλογα με τον όγκο του συστήματος). Η πίεση δοκιμής είναι 150 mbar (προηγουμένως 110 mbar).

Δοκιμή διαρροής στους σωλήνες αερίου σε λεβητοστάσια
Μια εγκατάσταση φυσικού αερίου που έχει συσταθεί σύμφωνα με τις νομικές διατάξεις της Γερμανικής Ένωσης Αερίου και Νερού ("DVGW") και του TRGI 2008 είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για σωστή και μακροπρόθεσμη λειτουργία. Ωστόσο, κατά τη λειτουργία, οι συνθήκες λειτουργίας ή άλλες γενικές συνθήκες ενδέχεται να επηρεάσουν την ασφάλεια της εγκατάστασης αερίου. Τα τεχνικά συστήματα υποβάλλονται σε φθορά και μόλυνση στην καθημερινή τους χρήση. Μόνο ένας ειδικός μπορεί να εντοπίσει, να αξιολογήσει και να επιδιορθώσει τέτοιου είδους αλλαγές που σχετίζονται με την ασφάλεια. Η δοκιμή στεγανότητας για το σύστημα αγωγών πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 12 χρόνια με τη χρήση οργάνου μέτρησης και να καταγράφεται στην αναφορά των αποτελεσμάτων των δοκιμών. Ο χρήστης λοιπόν διαθέτει μια εξειδικευμένη τεχνική αναφορά. Ορισμένοι ασφαλιστές κτιρίων περιλαμβάνουν αυτές τις επιθεωρήσεις και πιστοποιητικά / αναφορές στους γενικούς ασφαλιστικούς τους όρους. Για τη δοκιμή λειτουργικότητας ή τη μέτρηση διαρροών, ο αγωγός αερίου ελέγχεται πάντοτε υπό συνθήκες λειτουργίας / με πίεση λειτουργίας (χωρίς αυξημένη πίεση δοκιμής). Κατά τη διάρκεια αυτής της δοκιμής, ένα όργανο μέτρησης ανιχνεύει εάν υπάρχει διαρροή αερίου από το σωλήνα και πόση είναι αυτή.

Μέτρηση πίεσης στους καυστήρες (πίεση ακροφυσίου, πίεση ροής αερίου κ.λπ.)
Οι τυπικές μετρήσεις που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια των σέρβις σε οικιακά συστήματα θέρμανσης περιλαμβάνουν τον έλεγχο της πίεσης του αερίου στους καυστήρες. Αυτό περιλαμβάνει τη μέτρηση της πίεσης ροής αερίου και πίεσης ανάπαυσης αερίου. Η πίεση ροής, που ονομάζεται επίσης πίεση παροχής, αναφέρεται στην πίεση αερίου του αερίου που ρέει και της πίεσης ανάπαυσης του στατικού αερίου. Εάν η πίεση ροής για τους λέβητες αερίου είναι ελαφρώς έξω από το εύρος 18 έως 25 mbar, δεν πρέπει να γίνουν ρυθμίσεις και ο λέβητας δεν πρέπει να τεθεί σε λειτουργία. Εάν τεθεί σε λειτουργία, ο καυστήρας δεν θα είναι σε θέση να λειτουργήσει σωστά και θα υπάρξουν εκρήξεις κατά τη ρύθμιση της φλόγας και τελικά δυσλειτουργίες. Ο καυστήρας θα αποτύχει και το σύστημα θέρμανσης θα κλείσει.

Μετρήσεις θερμοκρασίας σε θερμαντικά σώματα
Κατά τη μέτρηση των θερμοκρασιών στα θερμαντικά σώματα, η θερμοκρασία ροής και επιστροφής καταγράφεται ιδιαίτερα και αξιολογείται από τους εμπόρους. Η θερμοκρασία ροής ορίζεται ως η θερμοκρασία του μέσου θερμικής μεταφοράς (π.χ. νερού) με το οποίο τροφοδοτείται το σύστημα. Η θερμοκρασία του μέσου που ρέει έξω από το σύστημα ονομάζεται αντιστοίχως η θερμοκρασία επιστροφής. Προκειμένου να αποφευχθούν απώλειες στο σύστημα διανομής θερμότητας και να επιτευχθεί ένα καλύτερο επίπεδο απόδοσης, είναι απαραίτητη η καταγραφή σημείων θερμοκρασίας ροής και επιστροφής. Η εφαρμογή των σχετικών μέτρων οδηγεί τελικά σε υδραυλική προσαρμογή με βάση τις γνώσεις σχετικά με τις θερμοκρασίες ροής και επιστροφής. Αυτό ορίζει μια διαδικασία με την οποία κάθε σώμα ή κύκλωμα θέρμανσης ενός επίπεδου σώματος μέσα σε ένα σύστημα θέρμανσης τροφοδοτείται σε μια καθορισμένη θερμοκρασία ροής με την ακριβή ποσότητα θερμότητας που απαιτείται για την επίτευξη της θερμοκρασίας περιβάλλοντος που απαιτείται για τους μεμονωμένους χώρους. Οι λανθασμένες συνθήκες λειτουργίας θα οδηγήσουν σε υπερβολική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας και ενέργειας θέρμανσης. Ο γερμανικός κανονισμός εξοικονόμησης ενέργειας (EnEV) απαιτεί υδραυλική ρύθμιση για συστήματα που έχουν εγκατασταθεί ή έχουν αναμορφωθεί για αυτόν ακριβώς τον λόγο.

Δοκιμές πίεσης στους σωλήνες ύδρευσης (πόσιμο νερό και λύματα)
Σύμφωνα με τους νομικούς κανονισμούς DIN EN 806-4, DIN 1988-7 και DIN 1610, οι σωλήνες πόσιμου νερού και λυμάτων πρέπει να ελέγχονται για διαρροές προτού τεθούν σε λειτουργία μέσω δοκιμής πίεσης με αέρα, αδρανές αέριο ή νερό. Πρέπει επίσης να υποβάλλονται σε δοκιμές φορτίου με αέρα ή αδρανές αέριο. Ωστόσο, για λόγους υγιεινής, είναι καλύτερο οι σωλήνες να παραμείνουν στεγνοί λίγο πριν την έναρξη της λειτουργίας τους και να μην υποβάλλονται σε δοκιμές διαρροής με νερό. Μια δοκιμή πίεσης με αέρα συνιστάται επίσης για να αποφευχθεί η διάβρωση των μεταλλικών υλικών. Η δοκιμή πίεσης χωρίζεται σε δύο εξαρτήματα που σχετίζονται με την πίεση, όπου η πίεση και ο χρόνος δοκιμής εξαρτώνται από το στόχο (φορτίο ή στεγανότητα). Οι διαρροές συνήθως ακούγονται πολύ γρήγορα. Αν είναι δύσκολο να εντοπιστούν οι διαρροές, χρησιμοποιούνται τα συνήθη βοηθητικά εργαλεία και υλικά για σωλήνες αερίου (ψεκασμός ή βαφή σε διαλύματα αφρισμού).